Hoewel ik me dit tafereel nu niet zo goed kan voorstellen, is het toch echt waar dat we vorige week dinsdag op de balie in de zon hebben zitten lunchen. De molen kon gewoon doormalen terwijl wij onze broodmolen gebruikten. Mooi is ook de schaduw van een wiek te zien. Karel wilde niet meer op het krukje zitten omdat hij zich te verheven voelde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten